Archeologie

Ave Augustus! Theater en triomfboog Orange groeten Romeinse keizer

Tweeledig was zijn leven, net als het werelderfgoed in Orange. En aan het begin van zijn carrière, toen hij nog bekend stond als Octavianus, was hij de meedogenloze machtswellusteling die op de weg naar de top over lijken ging. Letterlijk. Maar later, toen hij eenmaal op het pluche zat, ontwikkelde hij zich tot Augustus, de verhevene, de vader des vaderlands die het Rijk op een alom gerespecteerde wijze voorspoed en welvaart bracht.

“Staat dat allemaal op deze poort?”

Lees verder
Industrieel

In Idrija ging het kwik; alchemisten riepen met magische steen der wijzen een gouden toekomst in het leven

Na ons bezoek aan Trogir was het wel duidelijk; we moesten zo snel mogelijk naar huis. Ech Nie was hoogzwanger en zwaar emotioneel. De spanning, de hitte; ze kon het allemaal niet meer aan. “Alles leuk en aardig”, sprak ik zorgelijk, “maar als we onze vakantie afbreken dan betekent dat wel dat we onze overnachting in werelderfgoedstad Salzburg mislopen. Daar verwachten ze ons pas over een week.”

Lees verder
Architectuur

Met de Franse slag langs Vlaamse belforten

Tweeëndertig Belgische belforten verklaarde Unesco in 1999 tot werelderfgoed. Een respectabel aantal zou je zeggen, maar ondanks al die architectonische manifestaties van macht en rijkdom deed de commissie er zes jaar later nog een schepje bovenop. In 2005 kregen drieëntwintig Franse belforten (en een vergeten(?) Waalse) eveneens de status patrimonium der mensheid.  

“Waarom?”, vroeg Ech Nie zich af. “Vonden ze tweeëndertig niet genoeg of zo?” 

Lees verder