Havenstad

Levensveranderend. Zeker, dat was Plitvice. Betoverend? Ja, ook dat. Maar de magie van het park was niet zo sterk geweest dat het gelijk ons leven op de kop zette. Dat kwam pas later. Wat dat betreft is het vervullen van een werelderfgoedqueeste misschien nog wel het beste te vergelijken met het krijgen van een baby; nadat het zaad geplant is, heeft het tijd nodig om te ontwikkelen en meestal wordt het pas Ech Leuk als je een paar jaar verder bent. Zo bleek het in ieder geval wel met Unesco te gaan. Na de miskraam in Barcelona mochten we negen (!) maanden later, in Brugge, ons eerstvolgende werelderfgoedsite verwelkomen. Het werd gelijk een drieling!