Categorie
In deze categorie vind je alle Unesco-sites die zijn toe te schrijven aan een bepaalde religie.
“Nóg een abdij?”, kreunt mijn duifje klagend. “Dat is nu al de derde in twee dagen tijd!”
“Ja maar deze is jou op het lijf geschreven schat. Alcobaça is namelijk de laatste rustplaats van het legendarische liefdeskoppel Pedro en Inês.”
“Oh, gaan we op de romantische tour?”
“Ja mijn Valentijn. In dit verhaal overstijgt de liefde alles.”
Lees verder
Bijna 2000 jaar geleden schreef Johannes het al in zijn beroemde Bijbelboek Openbaring; eens als de bazuinen klinken, de aarde in duisternis wordt gehuld, wanneer wateren bloedrood kleuren en de mensheid door plagen wordt geteisterd, dan zal Christus over ons stervelingen het Laatste Oordeel vellen.
Maar ja, wist ik veel. Ik nam al die hysterie niet zo serieus. Hoe kon ik ook bevroeden dat die apocalyptische voorspelling in 2018 weleens uit zou kunnen komen? Er was die bewuste dag geen vuiltje aan de lucht…
Lees verder
Hoog boven de donkere beukenbossen van Germania torent hij uit, de Wartburg, hét nationale symbool van Duitsland en een zinnebeeld van ruim 1000 jaar bewogen geschiedenis. Terwijl we ons over een glibberige, met ijs en sneeuw bedekte kronkelweg naar boven werken, vertel ik Ech Nie over hoe de Allerduitse burcht aan de wieg van de Germaanse taal stond.
Lees verder
Lange tijd vormt de Elbe rivier de grens tussen gekerstende Germanen en heidense Slaven. Halverwege de 12e eeuw verandert dat. Duitse edelen hebben hun begerige oog op het grondgebied van hun naasten laten vallen willen met alle geweld hun onderontwikkelde buren tot het enige ware geloof brengen en vermoorden om wille van dat nobele doel iedereen die zich daar niet direct bij neer wil leggen.
“Nou dat begint alweer lekker, Ech Wel. Wat dacht je; advent is gaande, ik haal mijn genocideriedel van stal?”
Lees verder
In Plitvice werd ik me bewust van de heilige taak die ik te volbrengen had (het bezoeken van al het door Unesco erkende werelderfgoed) en nog geen week later liet Jezus me al weten dat ik op Zijn onvoorwaardelijke steun kon rekenen. “Ego sum ostium per me si quis introierit salvabitur, Ik ben de deur, wanneer iemand door mij binnenkomt zal hij worden gered.”
“Hoe bedoelt-ie dat?” vraagt een argwanende Ech Nie.
Lees verder
