Tag
Aangezien Ech Nie eind 2015 tussen twee banen inzat, dacht ik dat zij wel tijd genoeg zou hebben om zich in ons aanstaande adventsuitje naar Trier te verdiepen. “Maar jij bent juist zo goed in het duiden van werelderfgoed, Ech Wel. Wat verwacht je dan van mij?”
“Nou gewoon dat je ook eens wat vertelt.”
Lees verder
Hoog boven de donkere beukenbossen van Germania torent hij uit, de Wartburg, hét nationale symbool van Duitsland en een zinnebeeld van ruim 1000 jaar bewogen geschiedenis. Terwijl we ons over een glibberige, met ijs en sneeuw bedekte kronkelweg naar boven werken, vertel ik Ech Nie over hoe de Allerduitse burcht aan de wieg van de Germaanse taal stond.
Lees verder
I’ll do my crying in de rain… galmt het door ons beider hoofd. Van tevoren leek het zo romantisch, een weekendje weg naar Wenen, maar na twee dagen plenzen is Ech Nie de wanhoop nabij. Terwijl tranen langs haar wangen biggelen, sipt ze in a mineur: “Toe Ech Wel, alsjeblieft. Laten we ergens naar binnen gaan. Ik zing dit niet meer uit!”
Lees verder