Tag
In artikelen met kerstmarkt als sleutelwoord vind je alle Unesco-sites die wij tijdens de adventsperiode aandeden en waarbij de Glühwein en Bratwurst voor ons een wezenlijk aandeel had in de bijzondere en universele waarde van het monument.
Aangezien Ech Nie eind 2015 tussen twee banen inzat, dacht ik dat zij wel tijd genoeg zou hebben om zich in ons aanstaande adventsuitje naar Trier te verdiepen. “Maar jij bent juist zo goed in het duiden van werelderfgoed, Ech Wel. Wat verwacht je dan van mij?”
“Nou gewoon dat je ook eens wat vertelt.”
Lees verder
Met een gevaccineerde bevolking zou Covid niet langer in staat zijn onze werelderfgoedqueeste te terroriseren, dachten wij, eind 2021. Maar helaas ondervonden we al snel dat die aanname iets te rooskleurig was ingeschat. Hoewel het er in september nog wel even op leek dat we de pandemie onder controle hadden, dreigde in de donkere dagen voor kerst alsnog code zwart. Toen daar ook nog eens een Omikronvariant overheen kwam, gooide onze regering voor de derde keer het land op slot. “Nou hebben wij even mazzel. Zijn we dus net op tijd naar Metz vertrokken.”
Lees verder
“Wat zeg je GVD nou? Geen kerstmarkt dit jaar?”
“Nee Ech Wel, je bent net vader geworden…”
“Nou maak je over mij maar geen zorgen hoor, dat lukt heus wel.”
“Ik heb het ook niet over jou, wezenloos; het gaat om je kind! Je dacht toch niet dat je met die ukkepuk urenlang in de vrieskou kon lopen…”
Lees verder
Brussel was ons eerste kerstuitje. Een gezellig weekend weg te midden van houten stalletjes, wafels en bier. Maar voor een romantische kerst, zo beweerde Ech Nie, moesten we een volgende keer toch echt naar Duitsland gaan. “Ben jij helemaal besodemieterd?!”, riep ik verontwaardigd. “Je denkt toch zeker niet dat ik in dat land gezellig vrede op aarde ga lopen vieren!”
“Hoezo niet?”
Lees verder
Wollt Ihr den totalen Krieg?, schreeuwde Goebbels in typische nazistijl. Jawohl!, gilden zijn uitzinnige toehoorders. Het is deze diepzinnige dialoog, tussen een leider en zijn volk, die precies de waanzin van een totale oorlog weergeeft. Burgers en steden als doelwit van vernietiging en een natie die daar heilig in gelooft.
Maar hoewel dit beeld lange tijd aan onze onvreedzame Oosterburen kleven bleef, waren het toch echt de Fransen die de manie introduceerden. Zij wilden de wereld eind 17e eeuw laten zien hoe goed ze wel niet waren en schoten om die reden het weer(ga)loze Brussel totaal aan gort. “En daar heeft de stad dus zijn prachtige Grote Markt aan te danken”, legde ik Ech Nie uit.
Lees verder