Koninklijk paleis

Onderweg naar Madrid werden we, op uitnodiging van Ech Nie, vergezeld door haar zus Ech Nooit. “Gezellig”, vond vrouwlief, maar eenmaal in de stad vond ik dat nogal tegenvallen. Spraken we voorheen namelijk alleen maar over de bijzondere en universele waarde van een werelderfgoed, nu ging het ineens over bijzaken als Spaanse Don Juans, flamenco jurken en tapas recepten. “Ja, hallo”, riep ik geërgerd, “mag ik misschien ook nog even wat aandacht voor het Escoriaal? We zijn hier tenslotte niet voor niets!”

“Het Escoriaal?”, vroeg Ech Nooit, “nooit van gehoord…”

“Ech Nie”, meldde ook haar zus.