Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
“Waarheen leidt de weg?”, vroeg Mieke Telkamp zich af. Een vraag die ons vroeger ook regelmatig bezig hield. Wat is de zin van het leven? Waarom zijn wij hier? En wat willen we bereiken? Levensvragen waarop eigenlijk iedereen wel een antwoord zoekt.
Lees verder
“De oude Grieken hadden natuurlijk een heel uitgebreid pantheon, maar van alle Griekse goden was Herakles toch wel de meest geliefde. Reeds op jonge leeftijd had hij gekozen voor een leven van deugd en eerbaarheid.”
“Herakles zei je?”
Lees verder
“Are you guys walking the loop?” vraagt een yank ons met ontbloot bovenlijf. “Aye Aye sir”, antwoorden wij in ons beste Amerikaans. “Okay, just so you know, de lus is helemaal geen lus. The path just suddenly stops. Belachelijk. It’s a fucking disgrace.”
Die is duidelijk de weg kwijt, denk ik.
Lees verder
Duitsland is het land van mythen en sagen. Legendarische verhalen waarin eer, trouw, moed en zelfopoffering de hoofdrol spelen, hebben het bij onze Oosterburen altijd goed gedaan. En om Ech Nie onderweg naar Bremen wat te onderhouden, laat ik haar, in voorbereiding op ons werelderfgoedbezoek, alvast kennismaken met één van hun populairste heldendichten; het Roelandslied.
Lees verder
Door arbeid en standvastigheid was de lijfspreuk van Christoffel Plantijn, de belangrijkste drukker van de 16e eeuw, en per 01-01-2017 leek zijn motto ons wel op het lijf geschreven. Arbeid sloeg op mijn goede voornemen nu toch eindelijk eens werk te gaan maken van zijn in Antwerpen gelegen drukkerij; standvastigheid verwees naar de dry january die Ech Nie vastberaden was begonnen. Daar we een uitje naar onze Zuiderburen echter niet zonder Belgisch bier konden voorstellen, werd besloten ons uitje in het eerste weekend van februari te plannen.
Lees verder
Met een scherpe blik op de werelderfgoedkaart constateer ik dat het klaar is met de makkelijke uitstapjes. Binnen een straal van 500 kilometer rond Rotterdam hebben we al het patrimonium bezocht. “Willen we dus verder met onze queeste dan zullen we voortaan écht aan de bak moeten.”
“Ja, maar waarom moeten we dan gelijk met de boot naar Canterbury, Ech Wel?”
“Omdat het een bedevaart is, Ech Nie…”
Lees verder
