Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
“Waarheen leidt de weg?”, vroeg Mieke Telkamp zich af. Een vraag die ons vroeger ook regelmatig bezig hield. Wat is de zin van het leven? Waarom zijn wij hier? En wat willen we bereiken? Levensvragen waarop eigenlijk iedereen wel een antwoord zoekt.
Lees verder
Omdat donkere wolken zich boven het park samenpakken, betreden we snel een van de fraaiste paleizen van de Franse monarchie. “Hoewel Fontainebleau zo’n acht eeuwen lang de koninklijke familie herbergde, was het de ons welbekende Frans 1 die het belangrijkste aandeel in zijn werelderfgoedstatus had.”
“Eh, help me effe, Ech Wel. Wie was Frans 1 ook alweer?”
Lees verder
In mei 1348 vielen de eersten. Het was zo wreed en gruwelijk dat het eigenlijk met geen pen te beschrijven valt. Zij die een dergelijke horror nooit hebben hoeven aanschouwen zijn gezegend. De slachtoffers van de plaag kregen eerst zwellingen onder de oksel of in de liesstreek en stierven vrij kort daarna. Het was zo angstaanjagend dat vaders hun kinderen verlieten, vrouwen hun man, broeders hun broer. De ziekte leek zich via de adem of oogcontact te verspreiden en eiste vele honderden doden per dag. En ik, Agnolo di Tura, ook wel De Dikke genoemd, begroef mijn kinderen met mijn eigen handen.
Agnolo di Tura – kroniekschrijver
Na een nat weekend Friesland ploffen vrouw en kind afgemat op de bank. “Was het leuk?”, vraag ik benieuwd.
“Nee, alleen maar regen.”
“Tsja, zomers in het noorden zijn niet bepaald zonzeker, dat weet je van tevoren…”
“Ja, maar het had wel prettig geweest als het tussen de buien door nog een beetje droog was geweest, dan waren nou niet zo doorweekt geraakt.”
“Oh, maar dan heb ik goed nieuws voor jullie; Unesco heeft weer 24 nieuwe sites aan de lijst toegevoegd.”
Lees verder
“Dit, Ech Nie, is dus het Hofplein van Madrid, de plaats waar de supporters van Real hun overwinningen vieren.”
“Zo die gasten hebben een mooie fontein!”
“Ja, dit is wel een echte klassieker inderdaad. Hij werd hier geplaatst in opdracht van koning Karel III, de verlichte despoot die van 1759 tot en met 1788 over Spanje regeerde.”
Lees verder
“Okee”, geef ik schoorvoetend toe, “het klinkt misschien wat saai als ik zeg dat de kust van Dorset en Oost-Devon het hele Mesozoïcum omspant, maar met zijn bijna onafgebroken reeks aan Trias, Jura en Krijt-rotsformaties biedt het wel een uniek kijkje in ongeveer 185 miljoen jaar aardse geschiedenis!”
“Dat zijn niet de dingen die ons bezighouden Ech Wel. Breng ons gewoon naar een mooi stukkie strand waar die kleine lekker met zand en zeewater kan klieren…”
Lees verder