Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- Jules Deelder
“Waarheen leidt de weg?”, vroeg Mieke Telkamp zich af. Een vraag die vroeger ook bij ons regelmatig kwam bovenborrelen. Wat is de zin van het leven? Waarom zijn wij hier? En wat willen we bereiken? Levensvragen waarop eigenlijk iedereen wel een antwoord zoekt.
Lees verder
Laat ik positief beginnen; hoewel we het in april nog somber inzagen hebben we afgelopen september toch twee weken aan de Bodensee gelegen. Bovendien is het ons in diezelfde periode gelukt vier nieuwe werelderfgoedsites te bezoeken. Gezien de huidige omstandigheden geen geringe prestatie, al zeg ik het zelf. (in juli durfden we daar nog niet op te hopen) Maar buiten dat was de trip één grote beproeving…
Lees verder
Terwijl wij chagrijnig en met een barstende koppijn op zoek zijn naar middelen die onze enorme kater kunnen wegwerken, (na een twee uur durende rit vanuit Regensburg, dwars door het Beierse woud en het Tsjechische oerbos, in de stromende regen, over smalle weggetjes en zonder enige vorm van straatverlichting, hadden we ons genoodzaakt gezien de veilige aankomst in Lipno met een flinke plas bier te vieren) worden we links en rechts voorbij gesneld door allerlei in trainingspak gehulde figuren. “Wat een sportievelingen allemaal joh”, merkt Ech Nie geïrriteerd op. “Het lijkt hier wel een trainingskamp.”
Lees verder
Terwijl een enorme stortbui zich klaar maakt om Gods toorn over ons uit te storten, vraag ik Ech Nie in het halfduister wat voor betekenis de vijf portalen van Bourges hebben. “Eh, wat?”
“De vijf portalen van de kathedraal, Ech Nie. Ik heb je op onze queeste nu al zoveel over gotische godshuizen verteld dat ik nu wel eens wil horen wat je er allemaal van onthouden hebt.”
Lees verder
Behalve een schitterende kathedraal herbergt het Spaanse Burgos ook het museum van de menselijke evolutie (Museo de la Evolución Humana) “Een zegen”, zo leg ik Ech Nie uit, “want dan hoeven we tenminste niet naar die homo’s in Sierra de Atapuerca.”
Lees verder
Met de paplepel kreeg ik het al ingegoten. Duitsers waren fout. En niet zomaar fout, heel erg verschrikkelijk fout. Volgens mijn opvoeders hadden onze Oosterburen zich in de laatste wereldoorlog zo vreselijk misdragen dat ze hun rechtmatige plekje onder de zon wel verspild hadden.
Lees verder
