Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
“Waarheen leidt de weg?”, vroeg Mieke Telkamp zich af. Een vraag die ons vroeger ook regelmatig bezig hield. Wat is de zin van het leven? Waarom zijn wij hier? En wat willen we bereiken? Levensvragen waarop eigenlijk iedereen wel een antwoord zoekt.
Lees verder
Mijn werelderfgoedqueeste was niet de eerste onuitvoerbare opdracht die ik mijzelf stelde; in de jaren tachtig had ik me ook al eens voorgenomen Feyenoord net zo lang achterna te reizen totdat ze weer een nieuwe Europese beker hadden veroverd. Een garantie op eeuwenlang toeren, zo leek het, maar in 2002 bleek toch dat niets sterker was dan dat ene woord; Feyenoord won in eigen Kuip de UEFA-cup.
Lees verder
Tien jaar geleden was het al duidelijk; omdat ik tijdens een voetbaltrip naar Barcelona de twee werelderfgoederen van architect Domènech i Montaner had gemist (een ziekenhuis en een muziekpaleis), moest ik nog een keer terug naar de Catalaanse hoofdstad. Vorige maand ging die langverwachte wens in vervulling.
Lees verder
Onverschrokken voortploeterend op onze niet aflatende queeste bereikten we afgelopen maand wederom een historische mijlpaal; we bezochten onze 200e werelderfgoedsite! Nou ja, we, ík dan. Ech Nie liet het weer eens afweten. Onbegrijpelijk genoeg prefereerde zij een strandstoel in de zon boven een van de meest complete Cisterciënzer abdijen ter wereld; het Pobletklooster.
Lees verder
Tegen het vallen van de avond bestel ik in het Pier House van Charlestown; “Two pints, two fish and chips and one Cornish pasty.”
“That’ll be all, sir?”
“Nou doe er ook nog maar een appelcider bij…”
“Nee joh gek!”, corrigeert Ech Nie mij. “Appelsáp moet je hebben. Je gaat je kind toch geen alcohol voorzetten? Ze is pas twee!”
Lees verder
Nadat Ech Nie zich had bekwaamd in de edele kunst der bierdrinkerij was het volgens haar onontkoombaar dat ik mijn smaakpapillen aan het weldadige bouquet van druiven, gist en rietsuiker zou onderwerpen. “Hoe bedoel je?”
“Dat je wijn moet leren drinken!”
Lees verder
