Avontuur

“Ja hoor Ech Wel, een jaaroverzicht op 1 januari. Lekker op tijd…” Ech Nie heeft zojuist via de mail mijn nieuwe blogpost binnen gekregen en kaart onmiddellijk een netelige queestie aan. “Ja sorry schat, ik heb het nou eenmaal druk gehad. Je weet wel, een nieuw huis en zo…”

“Pfff, wat een onzin. Als jij een succesvol blogger wil worden dan moet je onder alle omstandigheden kunnen presteren meneertje. Dit is gewoon te laat!”

Jaren geleden reed ik door Duitsland en zag in de verte de kathedraal van Keulen trots zijn toren de lucht in steken. Mooi, dacht ik, en vinkte de site af van mijn lijstje. Gezien. Rond diezelfde periode brachten wij een dagje door in het Belgische Antwerpen. We liepen er langs kathedraal, stadhuis en Plantin-Moretus museum en schreven na de wandeling ook deze 3 Unesco-monumenten op onze palmares. Gezien.

Maar toen begon het te knagen…

Of ik wel begreep dat het internet bedoeld was voor kort en snel?, werd mij onlangs gevraagd. “Eh, sorry?” Ja, dat dus. En of ik me wel realiseerde dat iederéén tegenwoordig om aandacht schreeuwt? “Eh, jawel maar…” En dat ik eens moest luisteren in plaats van maren. “Maar…” En of ik er wel eens aan gedacht had om mezelf in een ander te verplaatsen? “Eh…? Is er soms iets?”

“Ja, je lult teveel”

Zo tussen kerstdiner en oliebollen in leek mij de tijd wel rijp om de balans van het afgelopen jaar op te maken. Hoe verliep onze queeste? Wat waren de leermomenten en waar boekten we onze successen? Een queestie van terugkijken.