Categorie
In deze categorie vind je alle Unesco-sites die zijn toe te schrijven aan een bepaalde religie.
“En die noemen ze dus héél toepasselijk het klooster van de strijd, of, zoals ze hier in Portugal zeggen; Mosteiro de Batalha.”
“Joh.”
“Ja.”
“Leuk.”
“Ech wel!”
“…”
Werelderfgoed Batalha werd nou niet bepaald met veel enthousiasme ontvangen.
Lees verder
Kerstsfeer proeven doen wij in Duitsland. Niet alleen omdat Ech Nie dat gezellig vindt, maar vooral ook omdat het mij de kans geeft enkele Unesco-monumenten aan mijn steeds verder uitdijende werelderfgoedverzameling toe te voegen. Aangezien dat laatste natuurlijk het belangrijkste is (duh) had ik voorafgaand aan ons verblijf in Goslar stiekem een tussenstop gepland in het nabijgelegen Hildesheim. Ech Nie was meteen gepikeerd toen ze het hoorde. “Gvd, Ech Wel, ik snak anders ongelofelijk naar een Glühweintje.”
“Niet alles draait om drank, schat.”
“Oh nee, dat is waar ook. Om werelderfgoed natuurlijk.”
Lees verder
Het is juli 2015 en we verblijven een weekendje in de Champagnestreek. Na een poosje druk bezig te zijn geweest met allerlei zondige zaken lijkt het ons op zeker moment tijd voor wat bezinning. We tikken ons reisdoel in op de nieuwe TomTom en rijden in een uurtje naar, ja naar waar eigenlijk? God-mag-weten-waar.
Blind vertrouwend op de navigatie staan we plotseling op een of ander nietszeggend weggetje in het midden van het Franse platteland. De TomTom geeft aan dat we zijn gearriveerd maar zelf hebben we zo onze twijfels. “Het is een mysterie”, roept Ech Nie meteen.
Lees verder
Van 711 tot 1492 stond op het grondgebied van het huidige Spanje en Portugal een islamitische staat. “Dat klinkt heel eng”, zei ik tegen Ech Nie, “maar dat viel eigenlijk best mee. Sterker nog, zo rond het jaar 1000 werd het kalifaat van Cordoba gezien als de meest beschaafde en welvarendste regio van Europa.”
Lees verder
Dat de heidense wereld het domein van de duivel is, had ik wel begrepen. Dat is logisch. Maar dat het Gods wil is om deze barbarij te allen tijden te bestrijden, was me dan weer ontgaan. Toch niet goed genoeg geluisterd, denk ik, vroeger in de kerk. Ik dacht namelijk altijd dat je je vijanden lief moest hebben. Dat diegene die je op de wang slaat je ook de andere kant moest aanbieden. Sinds ons bezoek aan de kathedraal van Aken en Karel de Grote weet ik echter wel beter. God wil dat helemaal niet. Hij wil dat het christelijk geloof wordt verspreid en indien nodig te vuur en te zwaard.
Lees verder