Author
“Het patrimonium van Sevilla symboliseert niet alleen de christelijke machtsovername in deze stad, Ech Nie, maar ook de katholieke kolonisatie van de Nieuwe Wereld.”
“Wat wil je daar mee zeggen?”
“Dat moet je gezien hebben!”
Lees verder
Tweeledig was zijn leven, net als het werelderfgoed in Orange. En aan het begin van zijn carrière, toen hij nog bekend stond als Octavianus, was hij de meedogenloze machtswellusteling die op de weg naar de top over lijken ging. Letterlijk. Maar later, toen hij eenmaal op het pluche zat, ontwikkelde hij zich tot Augustus, de verhevene, de vader des vaderlands die het Rijk op een alom gerespecteerde wijze voorspoed en welvaart bracht.
“Staat dat allemaal op deze poort?”
Lees verder
Twee grote Weissbier, een mandje brood met smeersels en een borrelplank vol bloed- en andere worsten; we zijn nog maar net in kuuroord Baden-Baden aanbeland of we kunnen al tevreden vaststellen dat alles hier in het teken van ons welbevinden staat. Gelukkig maar, denk ik, want daar waren we wel even aan toe.
Lees verder
Na ons bezoek aan Trogir was het wel duidelijk; we moesten zo snel mogelijk naar huis. Ech Nie was hoogzwanger en zwaar emotioneel. De spanning, de hitte; ze kon het allemaal niet meer aan. “Alles leuk en aardig”, sprak ik zorgelijk, “maar als we onze vakantie afbreken dan betekent dat wel dat we onze overnachting in werelderfgoedstad Salzburg mislopen. Daar verwachten ze ons pas over een week.”
Lees verder
Was de oorlog in Oekraïne vorig jaar nog aanleiding om de werelderfgoedconferentie te schrappen, in januari 2023 was datzelfde conflict voor de VN-organisatie juist reden om met spoed bij elkaar te komen.
“Hoezo?”
“Vanwege de Russen natuurlijk.”
Lees verder