Author
Wanneer ik terugkeer van een vroege ochtendwandeling kom ik voor een onaangename verrassing te staan. “Het is mis met mama”, zegt Ech Nie met een betraand gezicht.
“Hè? Wat dan?”
“Kanker.”
Ugh.
Lees verder
De oplettende lezer vroeg het zich waarschijnlijk al een tijdje af; waarom verscheen er afgelopen zomer geen queestie met een uitgebreid verslag van de werelderfgoedconferentie? Het antwoord daarop is simpel. Anders dan voorgaande jaren kwamen de commissieleden niet in juli maar pas in september bij elkaar. “Lekker bijdehand”, vindt Ech Nie, “precies als wij een rondrit door Canada maken.”
Lees verder
“Ja, ik vind het ook niks, een gids”, antwoord ik Ech Nie, “maar om de bijzondere en universele waarde van slot Augustusburg te kunnen ervaren moeten we toch echt naar binnen, schat. En dat kan niet anders dan aan de hand van een leidsman…” We bevinden ons in het Duitse stadje Brühl en voordat we het plaatselijke werelderfgoed aan een nadere inspectie kunnen onderwerpen ontstaat er zoals te doen gebruikelijk weer discussie.
Lees verder
Tal van parallellen, ziet Ech Nie, als we richting het kasteel van Třebíč wandelen; “Dit lijkt Český Krumlov wel. Of Telč.”
“Hoezo?”
“Nou daar torent toch ook een burcht boven de stad uit?”
“Ja, dat klopt…”
“En bovendien ligt dit paleis evenals dat van Český Krumlov bovenop een berg…”
“Ja, en aan een rivier, nou goed? Maar daar draait het hier allemaal niet om!”
Lees verder
“Het patrimonium van Sevilla symboliseert niet alleen de christelijke machtsovername in deze stad, Ech Nie, maar ook de katholieke kolonisatie van de Nieuwe Wereld.”
“Wat wil je daar mee zeggen?”
“Dat moet je gezien hebben!”
Lees verder