Tag
In artikelen met havenstad als sleutelwoord vind je alle Unesco-sites waarbij de haven een wezenlijk aandeel heeft gehad in van de bijzondere en universele waarde van het monument.
Vikingen. Het woord alleen al. Onmiddellijk zie ik woeste krijgers voor me, bebaard en bloeddorstig, die, zwaaiend met hun blinkende zwaarden, overal dood en verderf zaaien. Wat bezielde deze ooit vredelievende, Scandinavische boeren om zomaar hun langhuis te verlaten en uit roven en stropen te gaan?
Lees verder
“Zóhee, valt die even tegen”, schampert Ech Nie. We zijn in Pisa en haar blik is gericht op la torre pendente, de beroemdste scheve toren ter wereld. “Wat is die klein!!”
“Groot is niet altijd beter schat, dat heb ik je al vaker gezegd. Maar hoe groot had je hem gehad willen hebben?”
Lees verder
Juni 2015. In Griekenland dreigt de crisis uit de hand te lopen. Bevolking en regering lijken niet te willen zwichten voor de druk die vanuit de EU op ze wordt uitgeoefend en Brussel wordt hoe langer hoe chagrijniger. Het eist hervormingen van de Grieken en dreigt bij het uitblijven daarvan geen nieuwe miljardenlening te verstrekken. Omdat die lening van levensbelang is voor het land waarschuwt het nieuwsbericht al voor het moment dat de Griekse banken niet langer aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Ideaal moment voor ons dus om eens relaxed op vakantie naar Corfu te gaan.
Lees verder
Levensveranderend. Zeker, dat was Plitvice. Betoverend? Ja, ook dat. Maar de magie van het park was niet zo sterk geweest dat het gelijk ons leven op de kop zette. Dat kwam pas later. Wat dat betreft is het vervullen van een werelderfgoedqueeste misschien nog wel het beste te vergelijken met het krijgen van een baby; nadat het zaad geplant is, heeft het tijd nodig om te ontwikkelen en meestal wordt het pas Ech Leuk als je een paar jaar verder bent. Zo bleek het in ieder geval wel met Unesco te gaan. Na de miskraam in Barcelona mochten we negen (!) maanden later, in Brugge, ons eerstvolgende werelderfgoedsite verwelkomen. Het werd gelijk een drieling!
Lees verder
Ik bekijk de wereld door een Unesco-bril. Dat heeft als voordeel dat, mét bril, gebouwen vaak beter voor de dag komen. Tevens helpt het mij in het herkennen van de bijzondere en universele waarde van een ingeschreven monument. Een uitkomst, al zeg ik het zelf, want het belang van een pand is er niet altijd even makkelijk vanaf te zien.
Ech Nie daarentegen beweert dat het mijn zicht op de werkelijkheid vertroebelt. Dat ik alles met de mantel der liefde bedek en me teveel conformeer aan de visie van Unesco. Ech Nie ziet altijd alles anders, en dat was in het Franse Le Havre ook weer zo.
Lees verder