Tag
In artikelen met het Nieuwe Bouwen als sleutelwoord vind je alle Unesco-sites waarbij deze moderne architectuurstijl een wezenlijk aandeel heeft gehad in de bijzondere en universele waarde van het monument.
Aan de Schie gezeten
turend in het zwerk
het stadsgeraas geweken
ontstijgt men aan zichzelf
Daar ligt ze dan, mijmer ik:
vierkant, hoog en hoekig
gekanteld in het tegenlicht.
Als Unesco in 2016 17 creaties van de Zwitsers-Franse architect Le Corbusier aan de werelderfgoedlijst toevoegt, knik ik tevreden. Niet omdat ik de blokkendoosbouwer zo bewonder, helemaal niet eigenlijk, maar gewoon omdat Antwerpen zo dichtbij ligt. “Antwerpen?”
“Ja. Die 17 bouwwerken staan verspreid over 7 landen en één daarvan is België. Lekker makkelijk dus…”
“Hoe bedoel je?”
“Nou met een klein uurtje kunnen we er al zijn…”
“Hmmm…”
Lees verder
Lekker romantisch doen, dat was de insteek van ons kerstuitje naar Weimar. Dus toen we eenmaal waren gearriveerd, leidde ik Ech Nie enthousiast langs al het klassieke werelderfgoed van de stad en vertelde haar vol passie over het leven en sterven van de dichters Goethe en Schiller. Helaas vond mijn gesprekspartner dat het college maar weinig met Romantiek te maken had en vroeg ze zich verbolgen af of we misschien ook eens een keer gewoon gezellig konden samenzijn. “Tuurlijk, schat”, had ik geantwoord, “ze hebben hier tenslotte ook nog enkele Bauhaus monumenten staan…”
Lees verder
Weinig opsmuk, rechte lijnen, glas, staal en baksteen, op het eerste gezicht is de Fagusfabriek in Alfeld weinig bijzonder. Gewoon een gebouw zoals er zovelen zijn. Toch waren het juist deze eigenschappen die Unesco deed besluiten het pand op zijn honderdste verjaardag te verblijden met de status werelderfgoed. Ech Nie begrijpt er zoals gewoonlijk helemaal niks van. “Wat is er nou bijzonder aan gewoon?”
“Omdat dit bij oplevering juist bijzonder ongewoon was, Ech Nie. Sterker nog, anno 1911 was dit een regelrechte sensatie!”
Lees verder
Ik bekijk de wereld door een Unesco-bril. Dat heeft als voordeel dat, mét bril, gebouwen vaak beter voor de dag komen. Tevens helpt het mij in het herkennen van de bijzondere en universele waarde van een ingeschreven monument. Een uitkomst, al zeg ik het zelf, want het belang van een pand is er niet altijd even makkelijk vanaf te zien.
Ech Nie daarentegen beweert dat het mijn zicht op de werkelijkheid vertroebelt. Dat ik alles met de mantel der liefde bedek en me teveel conformeer aan de visie van Unesco. Ech Nie ziet altijd alles anders, en dat was in het Franse Le Havre ook weer zo.
Lees verder