Drie glorieuze dagen in Bourgondië, lekker wijnen tussen Dijon en Beaune

Deux Chardonnay bestel ik op het terras van Au Moulin à Vent. Twee witte wijn. Ik denk er mijn...

Alles is eindig, zeker in Évora

Wandelend tussen de menselijke resten van zo’n 5000 opgegraven lijken merkt Ech Nie gepikeerd op dat ze dit wel...

Wat telt als gezien is maar net hoe je het bekijkt

Jaren geleden reed ik door Duitsland en zag in de verte de kathedraal van Keulen trots zijn toren de...

Yosemite is superlatief mooi!

Het is 2015 en we verblijven in Mimosa, een klein plaatsje 165 mijlen (317 km) ten oosten van San...

Op stoom bij het Woudagemaal

Terwijl we nog druk discussieerden over onze ervaringen op Schokland parkeerden we de auto op het bijna lege parkeerterrein...
Cultureel landschap
Drie glorieuze dagen in Bourgondië, lekker wijnen tussen Dijon en Beaune
Stedelijk landschap
Alles is eindig, zeker in Évora
Avontuur
Wat telt als gezien is maar net hoe je het bekijkt
Natuur
Yosemite is superlatief mooi!
Industrieel
Op stoom bij het Woudagemaal
Over dit blog

Hi, ik ben Ech Leuk!

Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...

Lees verder
Inspiratie

Reisgedicht


Als ik mijn ogen toedoe

ben ik in Honoloeloe

- J. A. Deelder

Liebster-award logo
Avontuur

Unesco-queesties genomineerd voor Liebster-award!

Eindelijk, na zoveel jaren zwoegen was het dan zover. Uit handen van een lief kleintje verkreeg ik de Liebster-award en was ik even de koning te rijk. “Wat hebbie gewonnen?”, vroeg Ech Nie, toen ik haar trots mijn digitale trofee toonde. “De Liebster-award schat! Een virtueel lintje dat is bedoeld om kleine of beginnende blogs wat meer in de schijnwerpers te zetten.”

“Nou, nou…”

“Ja leuk hè? En het is een hele eer hoor, zo’n prijs te mogen ontvangen. Die krijg je echt niet zomaar…”

Lees verder
Architectuur

Op voet van oorlog rondom vestingwerk Vauban

Met militaire precisie had ik onze veldtocht door Frankrijk uitgestippeld maar, staande voor de fortificaties van Blaye, kondigden zich al weer de eerste tekenen van desertie aan. “Wat nou stormenderhand nemen? Ik dacht het effe niet! Wij gaan gewoon naar Bordeaux, Ech Wel, precies zoals je in Le Havre hebt beloofd!”

“Dat kan wel zijn, Ech Nie. Maar om daar te komen zullen we toch eerst dit bolwerk van Vauban moeten slechten.”

Lees verder
Houten vlonders leiden naar een schuilhut om vogels te spotten
Natuur

Vogelparadijs Doñana door uilskuikens in de nesten

“En nou?”, kraait Ech Nie in alle consternatie. “Ja, graven natuurlijk. Wat anders?” Zo met de autobanden muurvast in het mulle zand weet Ech Nie even niet meer hoe nou verder. “Godsamme Ech Wel, heb je nou je zin? Ik zei toch al dat we niet van de gebaande paden af moesten wijken? Nou komen we hier nooit meer weg!”

Het is september 2012 en onderweg naar natuurpark Doñana loopt het niet helemaal op rolletjes.

Lees verder
Leeuwenrots in Sigiruya
Gastblog

Sigiriya, en de hoogmoed van een koningszoon

“Kijk, dat is nou precies wat ik bedoel”, zegt Ech Nie, en ze leest me onderwijzend voor; “De wereld is groot en vol verhalen. Maar ook het langste leven is te kort om alle droomplekken te bezoeken.” Het zou fijn zijn als jij dat ook eens zou begrijpen!”

“Eh, wat? Hoezo?”

“Omdat er dan weer eens wat rust in de tent komt, Ech Wel. Die queeste van jou is namelijk een kansloze missie en op touristico.nl snappen ze dat tenminste!”

“Oh is dat zo? En wáár zei je?”

Lees verder
villa Romana del Casale
Archeologie

Bikinimeisjes ruziën met Siciliaanse maffia om villa Romana del Casale

“Gekkenwerk”, foetert Ech Nie, “hoe maf moet je eigenlijk wel niet zijn om bij deze hitte naar wat stomme stenen te gaan kijken… Dan ben je toch ech nie goed!” Het is al meteen bij het uitstappen van de auto dat ons zonnestraaltje zich wederom beklaagt over de hoge temperaturen en de hoeveelheid “gare pestzooi” die ze in het Siciliaanse achterland moet bekijken. “Geen zorgen dolce bella”, tracht ik haar te bedaren, “de oude tempels van Agrigento liggen inmiddels achter ons. Vandaag is het de beurt aan de prachtige mozaïeken van villa Romana del Casale.”

“Oh fijn, Ech Wel! Gelukkig heb je nog wat werelderfgoed gevonden en hoeven we niet op een overheerlijk strand te gaan liggen…”

Lees verder

Populaire berichten

Lang leve de lol; tijdens Renaissance ontpopte Loire-vallei zich tot koninklijk feestdomein

Van de paar honderd kastelen die de Loire-streek rijk is, bezoeken we als eerste die van Blois. “Volgens de architectuurboekjes is dit magnifieke château een schoolvoorbeeld van de vroege...

Alles is eindig, zeker in Évora

Wandelend tussen de menselijke resten van zo’n 5000 opgegraven lijken merkt Ech Nie gepikeerd op dat ze dit wel een héél macaber einde van onze Portugese roadtrip vindt. “Deze...