Weinig opsmuk, rechte lijnen, glas, staal en baksteen, op het eerste gezicht is de Fagusfabriek weinig bijzonder. Gewoon een gebouw zoals er zovelen zijn. Toch waren het juist deze eigenschappen die Unesco deed besluiten het pand op zijn honderdste verjaardag te verblijden met de status werelderfgoed. Ech Nie begrijpt er zoals gewoonlijk helemaal niks van. “Wat is er nou bijzonder aan gewoon?”
“Omdat dit bij oplevering juist bijzonder ongewoon was, Ech Nie. Sterker nog, anno 1911 was dit een regelrechte sensatie!”
