In mei 1348 vielen de eersten. Het was zo wreed en gruwelijk dat het eigenlijk met geen pen te beschrijven valt. Zij die een dergelijke horror nooit hebben hoeven aanschouwen zijn gezegend. De slachtoffers van de plaag kregen eerst zwellingen onder de oksel of in de liesstreek en stierven vrij kort daarna. Het was zo angstaanjagend dat vaders hun kinderen verlieten, vrouwen hun man, broeders hun broer. De ziekte leek zich via de adem of oogcontact te verspreiden en eiste vele honderden doden per dag. En ik, Agnolo di Tura, ook wel De Dikke genoemd, begroef mijn kinderen met mijn eigen handen.

Agnolo di Tura – kroniekschrijver