Moderne Verlichting gaf centrum Madrid klassiek uiterlijk

“Dit, Ech Nie, is dus het Hofplein van Madrid, de plaats waar de supporters van Real hun overwinningen vieren.”...

Topatleet trekt zich terug van Spelen Olympia na wangedrag influencers

Speciale afgezanten hebben reeds enige tijd geleden het Olympisch jaar afgekondigd en nu de eerste volle maan na midzomer...

Wieskirche verkondigt blij; zonder lijden geen verlossing

Onverschrokken als altijd, ploeter ik tussen benevelde weilanden door, bergopwaarts richting Wieskirche. Een scooter passeert me. Als ik even...

Himmler “zuiverde” stiftskerk Quedlinburg tot sinister SS-heiligdom

Een flakkerend vuur werpt zijn rode licht over roerloze rijen zwartgeklede soldaten. In de stille crypte staat de Reichsführer-SS...

Een speciale literaire operatie: hoe de oorlog in Oekraïne ontaardde in een strijd tussen goed en kwaad

Was de oorlog in Oekraïne vorig jaar nog aanleiding om de werelderfgoedconferentie te schrappen, in januari 2023 was datzelfde...
Cultureel landschap
Moderne Verlichting gaf centrum Madrid klassiek uiterlijk
Archeologie
Topatleet trekt zich terug van Spelen Olympia na wangedrag influencers
Religie
Wieskirche verkondigt blij; zonder lijden geen verlossing
Stedelijk landschap
Himmler “zuiverde” stiftskerk Quedlinburg tot sinister SS-heiligdom
Avontuur
Een speciale literaire operatie: hoe de oorlog in Oekraïne ontaardde in een strijd tussen goed en kwaad
Over dit blog

Hi, ik ben Ech Leuk!

Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...

Lees verder
Inspiratie

Reisgedicht


Als ik mijn ogen toedoe

ben ik in Honoloeloe

- J. A. Deelder

Canal Grande in Venetië
Gastblog

Worldwidewendy is uw gids in Venetië

Dat het tijdens een erfgoedbezoek niet altijd over weerbarstige reisgenoten, moeilijke architectuurstijlen of gekmakende queesties hoeft te gaan, bewijst het blog van Worldwidewendy wel. Op haar site geen omslachtig gedoe over besneeuwde toegangswegen of de angst om te varen, nee, zij houdt het liever kort en bondig en vertelt de lezer waar het écht om gaat. Haar verslagen blinken uit in nuttige informatie en voor geïnteresseerden staan alle bezienswaardigheden keurig opgesomd. “Daar heb je tenminste wat aan!”, vond Ech Nie, bij het zien van Wendy’s proza. “Een verademing werkelijk waar. Zeker als je dit vergelijkt met dat broddelwerk op Unesco-queesties.nl…”

“Dank je wel schat.”

Lees verder
Middeleeuwse trapgevels onder blauwe lucht
Avontuur

Wat telt als gezien is maar net hoe je het bekijkt

Jaren geleden reed ik door Duitsland en zag in de verte de kathedraal van Keulen trots zijn toren de lucht in steken. Mooi, dacht ik, en vinkte de site af van mijn lijstje. Gezien. Rond diezelfde periode brachten wij een dagje door in het Belgische Antwerpen. We liepen er langs kathedraal, stadhuis en Plantin-Moretus museum en schreven na de wandeling ook deze 3 Unesco-monumenten op onze palmares. Gezien.

Maar toen begon het te knagen…

Lees verder
Twee glazen port van Quinta de
Cultureel landschap

Port proeven in wijnstreek Alto Douro

Toen ik plotseling de woorden Alto Douro op een verkeersbord voorbij zag schieten wist ik het gelijk. Dit gaat niet goed. “Nee hè”, roep ik verschrikt, “dat was toch niet de afslag die we moesten hebben hè?!”

“Nee hoor”, antwoordt Ech Nie geruststellend, “volgens Annie moeten we gewoon rechtdoor.” (Annie is de naam die wij onze TomTom hebben gegeven.) “Ja Annie,” reageer ik, “maar die muts kiest altijd voor de snelste weg…”

Lees verder
Straatsburg
Stedelijk landschap

Roerige geschiedenis Straatsburg krijgt nieuw hoofdstuk

Partner zijn van een werelderfgoedreiziger is niet altijd even makkelijk. Voor je het weet word je van hot naar her gesleept, zie je de mooiste monumenten op aarde en vergroot je ten koste van spaarzame vrije tijd je kennis over mens en natuur. Om dat soort nare bijkomstigheden tot een minimum te beperken, spenderen wij tijdens onze Unesco-reizen altijd zoveel mogelijk tijd op het terras. Daar kunnen we tenminste rustig opgedane indrukken analyseren, te ondernemen stappen bespreken en hoog opgelopen geschillen relativeren. In Straatsburg kwam het daarbij ook nog eens tot een van de meest glorierijke momenten die we ooit samen beleefden…

Lees verder

Populaire berichten

Alles is eindig, zeker in Évora

Wandelend tussen de menselijke resten van zo’n 5000 opgegraven lijken merkt Ech Nie gepikeerd op dat ze dit wel een héél macaber einde van onze Portugese roadtrip vindt. “Deze...

Kastelen Bellinzona speelbal van Guelfi en Ghibellini

Wie vanuit Zwitserland naar het zuiden wil (of vice versa), kan moeilijk om Bellinzona heen. De stad ligt in een vallei waar zo’n beetje alle bergpassen samenkomen en fungeert...