Haar kerstmarkt en mijn queeste in Goslar
De dag na onze dodemansrit is Ech Nie nog steeds niet helemaal de oude. “Ja maar schat, luister nou eens; het vriest inmiddels allang niet meer en waarschijnlijk hebben ze ook al wel gestrooid. Heus, we kunnen nou ech wel weer naar Goslar.”
“Hmmm…”
“En denk eens aan onze Unesco-queeste, die kunnen we toch ook niet zomaar laten liggen?”
“Nou dat moet wel lukken hoor. Het is jouw queeste, niet de mijne…”
Lees verder