Hoe wrang is het als de hoofdpersoon van je eerste stukje op internet slechts twee maanden na publicatie overlijdt? Gelukkig voor Mieke Telkamp heeft ze nu wel antwoord op haar eeuwige vraag; “Waarheen leidt de weg?” Voor ons werelderfgoedreizigers geldt dat echter niet. Hoewel wij de zin van het leven kennen, en weten waar we naar toe willen, is de weg naar het einddoel vol hindernissen. Het is zelfs zo erg dat wij er een speciale naam voor hebben uitgevonden; “queestie”.

Het loodrecht uit zee oprijzende Inaccessible Island. bron

Wat is een queestie?

Een queestie is een samenvoeging van de woorden kwestie en queeste. Je hebt ze in allerlei vormen en maten. Zo is bijvoorbeeld de vraag; “hoe komen we in Godsnaam op het Inaccessible eiland middenin de Atlantische Oceaan?”, een behoorlijke queestie. Daar valt namelijk nauwelijks te komen. Een kleine queestie luidt; “wat nemen we mee op reis?” Een steeds lastigere queestie is; “hoe overtuig ik Ech Nie van de noodzaak van een volgende reis?” En dan heb je natuurlijk nog de altijd weer opspelende geldqueestie; “waar haal ik de centen voor een volgende trip vandaan?”

Een jaarlijks terugkerende queestie is de vergadering van de Unesco-commissie. Hoewel er anno 2016 reeds 1052 monumenten op de lijst staan, presteren de raadsleden het toch telkens weer om gemiddeld 20 monumenten toe te voegen. Het is om gek van te worden. Niet alleen blijft op deze manier het einddoel vaag, het stelt je ook nog eens voor queesties waarvan je dacht dat je ze allang had overwonnen.

Blauwe moskee met zes minaretten in de avondschemering
Vergaderen in Istanbul tijdens de jaarlijkse queestie; welk werelderfgoed mag ook op de lijst?

Compleet, en toch weer niet

Om een voorbeeld te geven; België had in 2015 11 werelderfgoedsites die ik na 5 jaar ploeteren eindelijk allemaal had bezocht. (Een queestie van doorzetten) Wat was ik gelukkig. Van de 165 landen met werelderfgoed had ik er eindelijk eentje “compleet” weten te krijgen. In ieder geval één queestie minder, dacht ik. Maar in 2016 kwam de commissie weer bij elkaar kwam en verklaarde tot mijn grote frustratie een 12e Belgische plek tot Unesco monument. Nondeju! Kon ik wéér richting Zuiderburen.

Nog een geluk dat de villa van architect Le Corbusier zo dichtbij lag (Antwerpen) want de vorige keer dat Unesco me zo’n kunstje flikte, moesten we weer helemaal terug naar het schone Sicilië. Twee weken na onze thuiskomst verklaarde Unesco namelijk een paar kerken in Palermo eveneens tot werelderfgoed. Molto irritanti want daar waren we nou net níet geweest!

Zijaanzicht op Huize Guiette, een ontwerp van sterarchtect Le Corbusier in België
Huize Guiette, het enige werk van Le Corbusier in België

Nieuwe werelderfgoedsites 2016

Helaas laat het vergaderclubje van Unesco zich door niets of niemand tegenhouden. Toen bijvoorbeeld tijdens de bijeenkomst in Istanbul, afgelopen juli, buiten op straat een militaire coupe plaatsvond, ging de commissie binnen gewoon door met het monumentenwijzen. Alsof de tanks niet schietend door de straten reden en gebouwen niet door straaljagers gebombardeerd werden.

Doodgemoedereerd erkende de organisatie die mooie zomerdag 21 nieuwe locaties als werelderfgoed. En het erge was; het waren er nog ook nog eens 4 meer dan ik zelf in een heel jaar had kunnen bezoeken! Was ik dus in plaats van 17 sites dichter bij m’n einddoel, er ineens weer 4 verder weg! Queestie van rekenen noemen ze dat.

Grillige rotsformaties in Antequera
Antequera was een van de sites die in 2016 tot werelderfgoed werden verklaard

Vastberaden gaat de werelderfgoedreiziger op pad

Het zijn queesties als deze die tekenend zijn voor het leven van de dappere werelderfgoedreiziger. Tegenwerking is zijn deel, teleurstelling en tegenslag zijn beste vrienden. Maar uiteraard weerhoudt hem dat niet om door te gaan. Vastberaden wandelt hij verder op zijn avonturentocht. Voor hem geen “Waarheen, waarvoor” zoals bij Mieke, hij weet wat hij wil en wat zijn lotsbestemming is. Falen is voor hem geen optie en slagen slechts een queestie van geduld. Hij zal er komen. Ech Wel!


Ook een queestie in je leven, gefrustreerd of vastberaden? Laat het ons weten in de reacties hieronder, we horen het graag!


Lees ook:

Hoe belangrijk is de bijzondere, universele waarde van ons werelderfgoed nog?
Stijgende frustratie bij missers werelderfgoedcomité