Het was begin mei 2010 en croissants, jus d´orange en de klanken van een meeslepend chanson accompagneerden mijn cadeau aan vrouwe Ech Nie, een romantisch weekendje weg naar de stad van de liefde; Parijs! Niet erg origineel misschien maar onze passie was nog pril en daar aan de oevers van de Seine, tussen Eiffeltoren en Notre Dame, ligt toevallig wel het meest bezochte werelderfgoed van Unesco. Niet dat we ons daar toen bewust van waren trouwens, wij wilden de stad gewoon gebruiken als decor op onze tour d´amour. Unesco en zijn lijst moesten we nog ontdekken.
Eiffeltoren
Twee maanden later trokken we op een mooie zomerdag richting de Franse hoofdstad. Hoewel de vrouwen van Parijs mijn primaire focus waren, trokken we toch als eerste naar de beroemdste mannelijke inwoner van de stad; de Eiffeltoren. Verliefd of niet, eenmaal in Parijs kan je natuurlijk moeilijk om het ding heen.
Omdat we van te voren geen kaartje voor een bezichtiging hadden gekocht, en de lange wachtrijen er weinig romantisch uitzagen, besloten we dat we monsieur Eiffel maar het beste van een afstandje konden aanschouwen; zittend vanaf een sfeervol terras dus. We bestelden er een drankje bij en brachten een toost uit op de stalen fallus en ons geluk. De vrouwen van Parijs moesten nog maar even wachten.
Moulin Rouge en de vrouwen van Parijs
Het verlangen naar een affaire met een knappe Parisienne was ook wat hitsige boefjes van de negentiende eeuw naar de stad van de liefde dreef. Daar, in clubs als Moulin Rouge, hoopten ze op een wulpse maîtresse voor een zwoele nacht. Het is die extravagante levenswandel waar Parijs zijn verbondenheid met de liefde aan te danken heeft. Aan de hand van de mooiste vrouw van de wereld kon ik zo’n avontuurtje natuurlijk wel vergeten, maar uit respect voor het verleden werkten we toch maar een paar chique dames af.
#1 Mona Lisa
We begonnen met een bezoekje aan de mysterieuze Mona Lisa, een van de knapste vrouwen van Parijs. Zij hangt tegenwoordig voornamelijk rond in het Louvre en ontvangt haar bezoek over het algemeen vanachter kogelwerend glas. Ondanks deze wat arrogante opstelling en haar krasse leeftijd heeft ze nog steeds niks van haar charmes verloren. Drommen mannen verdrongen zich om een glimp en natuurlijk deden wij gezellig mee.
Na Mona’s vage glimlach eenmaal te hebben ontwaard lieten we de ellebogen en drukte voor wat ze waren en liepen nog even snel langs wat oude kameraden. Vier uur (!) later, toen onze benen echt genoeg hadden van de mummies, kleitabletten en gevleugelde stieren, gingen we weer terug naar buiten. Afgepeigerd lieten we onze vermoeide voetjes afkoelen in het water bij de glazen piramide van de hoofdingang.
#2 Notre Dame
Opgefrist en met schone voeten gingen we vervolgens op audiëntie bij die andere fameuze mevrouw, de Notre-Dame. Ze woont dichtbij Mona, op het eilandje Ile de la Cité in de rivier de Seine, en is nog een van de weinig overgebleven, middeleeuwse oudjes. De gotische dame bleek toevallig net dienst te hebben toen wij er waren en haar bisschoppen waren druk in de weer haar met wierook en geprevel te overladen. We keken de scène even aan maar besloten toen dat het wellicht beter was om een van de liefste vrouwen van Parijs van een afstandje te aanschouwen; zittend vanaf een terras dus.
Met een heerlijk drankje bij de hand en ons hoofd in de wolken genoten we van de stralende zomerzon. Helaas bracht de rekening ons echter weer keihard terug op aarde. Voor de elitaire prijs van zestien euro dertig mochten we onze consumpties (1 cola en 1 biertje) afrekenen! Het was duidelijk de hoogste tijd voor de volgende madame.
#3 Maria de Medici
En dus traden we, alsof we die dag nog niet genoeg gelopen hadden, vervolgens in de voetsporen van Maria de’Medici (inderdaad een telg uit die vermaarde Florentijnse familie de’Medici). Deze koningin-mama van de zeventiende eeuw zetelde een tijdje in het Louvre maar verhuisde op zeker moment naar het Palais du Luxembourg. Wij volgden haar voorbeeld en vonden en passant het meest amoureuze plekje van de stad. Rond het paleis ligt namelijk een magnifiek aangelegde stadstuin waar het heerlijk vertoeven bleek.
De plaats druipt werkelijk van de romantiek en met zijn schitterende bloemenperken, crèmewitte standbeelden en schaduwrijke Medici-fontein amuseerden wij ons er delicieus. Wij wisten het zeker, dit moesten we niet van een afstandje aanschouwen, hier wilden we middenin zitten. We maakten ons eigen terras van een paar stoelen en zochten er een mooi stukje park bij, kochten wat drank in het openluchtcafé en met een prettig plaatsje in de zon bracht ik samen met de mooiste vrouw van Parijs nog urenlang een ode aan de liefde. Paris, je t’aime! Ech Wel!
Ook wel eens de mooiste vrouwen van Parijs bezocht? Een romance gehad? Of een affaire? Laat het ons weten in de reacties hieronder, we horen het graag!
Praktische informatie
Hôtel des Invalides, Musée d’Orsay, Petit & Grand Palais,… ; ze ontbreken allemaal in dit verhaal. Onterecht natuurlijk, zeker gezien de ellenlange epistels die ik schreef over collega-hoofdsteden als Boedapest, Wenen en Rome. Maar het was ons eerste uitje en we hadden toen meer oog voor elkaar dan voor de ons omringende pracht.
Toch is het ook niet geheel onze schuld. Het ingeschreven patrimonium bedraagt slechts de oeverkilometers tussen Ile St Louis (oosten) en Champ de Mars. Dat betekent dus dat wereldberoemde sites als Montmartre, Champs-Élysées, Arc de Triomphe, Centre Georges Pompidou, … etcetera allemaal geen deel uitmaken van het werelderfgoed. En wat niet op de lijst staat, komt natuurlijk ook niet op Unesco-queesties.nl. Feitelijk ben ik al te ruimhartig geweest door Moulin Rouge en Palais du Luxembourg in dit stukje op te nemen, want ook die vallen buiten het kerngebied. Dus…
Jaar van inschrijving: 1991
Lees ook:
Meer over Romantiek
– Romantiek langs de Rijn
– Sprookjesachtige idylle in Bergpark Wilhemshöhe
Meer over Mona Lisa
– Mantua is voor sommigen misschien iets Te erotisch maar voor de Gonzaga’s was de stad helemaal uit de kunst
