Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
Brussel was ons eerste kerstuitje. Een gezellig weekend weg te midden van houten stalletjes, wafels en bier. Maar voor een romantische kerst, zo beweerde Ech Nie, moesten we een volgende keer toch echt naar Duitsland gaan. “Ben jij helemaal besodemieterd?!”, riep ik verontwaardigd. “Je denkt toch zeker niet dat ik in dat land gezellig vrede op aarde ga lopen vieren!”
“Hoezo niet?”
Lees verder
Net als het weer is ook de rest van La Louvière vandaag grauw en grijs. Troosteloze arbeidershuisjes, rolluiken voor de ramen en een algeheel gevoel van verlatenheid. Dit is het Centrum van het Waalse steenkoolbekken, een vervallen mijnstreek in het Belgische zuiden. Ooit gonsde het hier van de bedrijvigheid maar sinds de laatste mijn in 1984 zijn deuren sloot, hangt over het gebied een schaduw van armoede en ontreddering. “Geweldig”, denk ik, en parkeer m’n auto aan de oever van het Centrumkanaal.
Lees verder
Volgens Ech Nie hebben Unesco-monumenten nogal eens de vervelende eigenschap zich in landen te bevinden waar het niet fijn toeven is. Voor mij geen probleem, maar voor mevrouw altijd genoeg reden om dwars te liggen. “Ja maar schat, China is toevallig wel de thuisbasis van het Terracottaleger hoor. Een van de meest iconische sites ter wereld. Je gaat me toch niet vertellen dat we daar niet naar toe kunnen hè?”
“Jawel hoor!”
“Je wil niet naar China?!”
“Nee, dat is me te druk…”
Lees verder
“Omdat de feestdag van aartsengel Michaël 29 september is, wijst de Dom van Speyer die kant op.”
“Aartsengel Michaël?”
“Ja, hij is volgens het Bijbelboek Openbaringen de beschermer van de uitverkorenen en daarom door de middeleeuwse kathedraalbouwers verkozen tot de patroonheilige van de kerk. Om die reden hebben ze de Dom zo geplaatst dat die in de richting van zijn feestdag wijst, de plaats dus waar op 29 september de zon opkomt. Typisch staaltje Zo boven, zo beneden…”
Lees verder
Guimarães is het startpunt van onze roadtrip door Portugal. “Logisch”, leg ik Ech Nie uit, “want deze plaats was altijd al het begin van iets moois.”
“Oh ja joh?”
Lees verder