Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
“Kijk”, zei ik tegen Ech Nie, “wij Nederlanders mogen dan misschien de naam hebben, maar we waren heus niet de enige die een beetje met water om konden gaan. Om in hun dagelijkse behoeften te kunnen voorzien bouwden de Romeinen bijvoorbeeld ook al een hele infrastructuur.” Ech Nie reageerde niet. Wars van Romeinen en hun behoeftes bleef ze stoïcijns uit haar autoraampje kijken en deed net of ze me niet hoorde.
Lees verder
Van 711 tot 1492 stond op het grondgebied van het huidige Spanje en Portugal een islamitische staat. “Dat klinkt heel eng”, zei ik tegen Ech Nie, “maar dat viel eigenlijk best mee. Sterker nog, zo rond het jaar 1000 werd het kalifaat van Cordoba gezien als de meest beschaafde en welvarendste regio van Europa.”
Lees verder
Omdat Ech Nie na ons bezoek aan Schokland was gaan twijfelen over de zin van onze queeste wilde ze voortaan, voorafgaand aan een werelderfgoedreis, weten om wat voor monument het ging. En niet alleen dat, maar ook waar het lag en hoe het was te bereiken. Op die manier dacht ze te kunnen bepalen of het patrimonium ook ech wel een bezoekje waard was. “Ik weet niet wat jou bezielt?!”, had ik opgemerkt, “maar wij gaan gewoon naar Spiennes hoor. Of je dat nou wilt of niet!”
Ze wilde niet.
Lees verder
“Als we echt zoveel mogelijk werelderfgoed willen bezoeken, en dat willen we, dan kunnen we maar het beste naar San Gimignano gaan”, verkondig ik Ech Nie stellig. “Oh, is dat zo?”, reageert ze verbaasd. “Ech wel!”, bevestig ik, en vervolg; “San Gimignano ligt namelijk in het Italiaanse Toscane en daar barst het van de Unesco-sites.”
Lees verder
Zo tussen kerstdiner en oliebollen in leek mij de tijd wel rijp om de balans van het afgelopen jaar op te maken. Hoe verliep onze queeste? Wat waren de leermomenten en waar boekten we onze successen? Een queestie van terugkijken.
