Moderne Verlichting gaf centrum Madrid klassiek uiterlijk

“Dit, Ech Nie, is dus het Hofplein van Madrid, de plaats waar de supporters van Real hun overwinningen vieren.”...

Topatleet trekt zich terug van Spelen Olympia na wangedrag influencers

Speciale afgezanten hebben reeds enige tijd geleden het Olympisch jaar afgekondigd en nu de eerste volle maan na midzomer...

Wieskirche verkondigt blij; zonder lijden geen verlossing

Onverschrokken als altijd, ploeter ik tussen benevelde weilanden door, bergopwaarts richting Wieskirche. Een scooter passeert me. Als ik even...

Himmler “zuiverde” stiftskerk Quedlinburg tot sinister SS-heiligdom

Een flakkerend vuur werpt zijn rode licht over roerloze rijen zwartgeklede soldaten. In de stille crypte staat de Reichsführer-SS...

Een speciale literaire operatie: hoe de oorlog in Oekraïne ontaardde in een strijd tussen goed en kwaad

Was de oorlog in Oekraïne vorig jaar nog aanleiding om de werelderfgoedconferentie te schrappen, in januari 2023 was datzelfde...
Cultureel landschap
Moderne Verlichting gaf centrum Madrid klassiek uiterlijk
Archeologie
Topatleet trekt zich terug van Spelen Olympia na wangedrag influencers
Religie
Wieskirche verkondigt blij; zonder lijden geen verlossing
Stedelijk landschap
Himmler “zuiverde” stiftskerk Quedlinburg tot sinister SS-heiligdom
Avontuur
Een speciale literaire operatie: hoe de oorlog in Oekraïne ontaardde in een strijd tussen goed en kwaad
Over dit blog

Hi, ik ben Ech Leuk!

Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...

Lees verder
Inspiratie

Reisgedicht


Als ik mijn ogen toedoe

ben ik in Honoloeloe

- J. A. Deelder

Kastelen en burchten op een rots
Cultureel landschap

Romantiek langs de Rijn

Romantiek is aan mij niet besteed, ik heb liever snoeiharde seks daar ben ik te nuchter voor. Ech Nie, daarentegen, is een echt gevoelsmens. Ze vraagt altijd om aandacht en affectie, wil voortdurend weten of alles goed gaat en ziet graag om de haverklap een bevestiging van mijn liefde. Alsof dat nog niet erg genoeg is, wordt ze het liefst de hele dag overstelpt met aangename verrassingen.

Om een beetje aan haar hoge verwachtingen tegemoet te komen, had ik voor ons tweeën, in de zomer van 2013, een romantisch weekendje langs de Duitse Rijn geboekt. Het leek de ideale opmaat voor een gezellig samenzijn, maar gek genoeg liep alles toch net even anders…

Lees verder
Paleis Drottningholm met Herculesfontein op de voorgrond
Architectuur

Drama in barok Drottningholm

Drottningholm ligt net even buiten Stockholm op een eiland in het Mälarmeer. “Het is anders maar een klein uurtje varen hoor”, verkondig ik Ech Nie voorzichtig. Ze heeft het niet zo op boten en maakt er doorgaans nogal een drama van als we zelfs maar in de buurt komen van iets dat vaart. “Met de boot?” vraagt ze, scherp als altijd.

“Nee met de bus nou goed?”

Lees verder
Pont du Gard
Archeologie

Een achtervolging bij aquaduct Pont du Gard

“Kijk”, zei ik tegen Ech Nie, “wij Nederlanders mogen dan misschien de naam hebben, maar we waren heus niet de enige die een beetje met water om konden gaan. Om in hun dagelijkse behoeften te kunnen voorzien bouwden de Romeinen bijvoorbeeld ook al een hele infrastructuur.” Ech Nie reageerde niet. Wars van Romeinen en hun behoeftes bleef ze stoïcijns uit haar autoraampje kijken en deed net of ze me niet hoorde.

Lees verder
Een woud van zuilen in Mezquita Cordoba
Religie

Een slippertje in kalifaat Cordoba

Van 711 tot 1492 stond op het grondgebied van het huidige Spanje en Portugal een islamitische staat. “Dat klinkt heel eng”, zei ik tegen Ech Nie, “maar dat viel eigenlijk best mee. Sterker nog, zo rond het jaar 1000 werd het kalifaat van Cordoba gezien als de meest beschaafde en welvarendste regio van Europa.”

Lees verder
Onbewerkt vuursteen in Spiennes
Archeologie

Mijn gangen door de neolithische onderwereld van Spiennes

Omdat Ech Nie na ons bezoek aan Schokland was gaan twijfelen over de zin van onze queeste wilde ze voortaan, voorafgaand aan een werelderfgoedreis, weten om wat voor monument het ging. En niet alleen dat, maar ook waar het lag en hoe het was te bereiken. Op die manier dacht ze te kunnen bepalen of het patrimonium ook ech wel een bezoekje waard was. “Ik weet niet wat jou bezielt?!”, had ik opgemerkt, “maar wij gaan gewoon naar Spiennes hoor. Of je dat nou wilt of niet!”

Ze wilde niet.

Lees verder

Populaire berichten

Alles is eindig, zeker in Évora

Wandelend tussen de menselijke resten van zo’n 5000 opgegraven lijken merkt Ech Nie gepikeerd op dat ze dit wel een héél macaber einde van onze Portugese roadtrip vindt. “Deze...

Kastelen Bellinzona speelbal van Guelfi en Ghibellini

Wie vanuit Zwitserland naar het zuiden wil (of vice versa), kan moeilijk om Bellinzona heen. De stad ligt in een vallei waar zo’n beetje alle bergpassen samenkomen en fungeert...