Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
“Nóg een abdij?”, kreunt mijn duifje klagend. “Dat is nu al de derde in twee dagen tijd!”
“Ja maar deze is jou op het lijf geschreven schat. Alcobaça is namelijk de laatste rustplaats van het legendarische liefdeskoppel Pedro en Inês.”
“Oh, gaan we op de romantische tour?”
“Ja mijn Valentijn. In dit verhaal overstijgt de liefde alles.”
Lees verder
Wat de‘ Medici’s waren voor Florence, en de Scala’s voor Verona, dat waren de Gonzaga’s voor Mantua; een exorbitant rijke familie die generaties lang heerste over een Italiaanse stadstaat. Zij verdreven in 1328 de toenmalige machthebbers, de Bonacolsi’s, en namen hun intrek in het Palazzo del Capitano, een paleis wat in de loop der jaren uitgroeide tot een van de grootste van Europa.
Lees verder
Met ons traditionele Glühweinuitje achter de rug (dit keer had Hamburg de eer ons te ontvangen) rest ons nog slechts één ding te doen; het schrijven van een jaaroverzicht. Waar bracht de queeste ons in 2022? Wat waren de mee- en tegenvallers onderweg en hoe presteerde het blog op het wereldwijde web?
Lees verder
Aangezien Ech Nie eind 2015 tussen twee banen inzat, dacht ik dat zij wel tijd genoeg zou hebben om zich in ons aanstaande adventsuitje naar Trier te verdiepen. “Maar jij bent juist zo goed in het duiden van werelderfgoed, Ech Wel. Wat verwacht je dan van mij?”
“Nou gewoon dat je ook eens wat vertelt.”
Lees verder
Mijn werelderfgoedqueeste was niet de eerste onuitvoerbare opdracht die ik mijzelf stelde; in de jaren tachtig had ik me ook al eens voorgenomen Feyenoord net zo lang achterna te reizen totdat ze weer een nieuwe Europese beker hadden veroverd. Een garantie op eeuwenlang toeren, zo leek het, maar in 2002 bleek toch dat niets sterker was dan dat ene woord; Feyenoord won in eigen Kuip de UEFA-cup.
Lees verder