Met ons traditionele Glühweinuitje achter de rug (dit keer had Hamburg de eer ons te ontvangen) rest ons nog slechts één ding te doen; het schrijven van een jaaroverzicht. Waar bracht de queeste ons in 2022? Wat waren de mee- en tegenvallers onderweg en hoe presteerde het blog op het wereldwijde web?
Groei van het aantal bezochte werelderfgoedsites
Om maar gelijk met het belangrijkste te beginnen; dit jaar voegden we dertien nieuwe sites toe aan ons totaal en doorbraken we de magische grens van tweehonderd bezochte monumenten. Driewerf hoera! Ons weergaloze optreden was des te opmerkelijker daar we dit geheel op eigen kracht wisten te bewerkstelligen. Normaal gesproken wil de jaarlijkse vergadering van het werelderfgoedcomité ons nog wel eens een handje helpen (door enkele eerder gevisiteerde locaties tot werelderfgoed te verklaren) maar dankzij Poetins expansiedrift in Oekraïne ging die bijeenkomst helaas niet door. (sommige landen hadden bezwaar tegen het Russische voorzitterschap) Dat de teller uiteindelijk bij tweehonderdvier stopte, was dus bepaald niet onverdienstelijk, al zeggen we het zelf.
Werelderfgoed Zuid-Engeland behoort tot absolute top
Meer sjeu aan ons harde werken gaf de bezichtiging van enkele patrimonia van absolute wereldklasse. Met name onze voorjaarstrip naar Zuid-Engeland was wat dat betreft hartverwarmend. Vier Engelse werelderfgoederen zagen we er, en stuk voor stuk beoordeelden we ze als bijzonder indrukwekkend.
De Jurassic Coast was een van de meest fantastische kustlijnen die we ooit zagen, Cornwall bleek een onovertroffen combinatie van industrieel – en natuurlijk erfgoed en de Georgiaanse architectuur van Bath ervaarden wij beiden als een uiterst aangename expressie van klasse en stijl. De minste van de vier, visueel gesproken dan, vonden we Stonehenge, en aangezien die megalithische keienverzameling door heel de wereld als het meest opzienbarende heiligdom uit de prehistorie wordt gezien, wil dat wel wat zeggen.
Minder fraai patrimonium in Nederland en Duitsland
Buiten Groot-Brittannië mag ook onze voetbalreis naar Tirana niet ongenoemd blijven. Hoewel we er niet in slaagden de Conference League te winnen, was het verblijf aan de Baai van Kotor legendarisch. De grootste verrassing van onze zomervakantie in Spanje was het Franse Albi, een erg aangenaam middeleeuws stadje opgebouwd uit rode baksteen.
Mindere sites waren er ook. De Neder-Germaanse Limes bleek een nogal obscuur cultureel landschap dat alles van waarde voor de werelderfgoedreiziger ondergronds verborgen houdt, (ergo; er is niets te zien) en het Noord-Duitse grenscomplex van Hedeby en Danevirke bood ons weinig meer dan een door Vikingen aangelegde aarden wal die oogde als een dertien-in-een-dozijn-dijk
Prestaties Unesco-Queesties.nl
Rest ons nog de resultaten van het blog onder de loep te nemen. In de maanden februari en maart zagen we plots een enorme terugval in het aantal bezoekers en leek onze queeste even helemaal de verkeerde kant op te gaan. De oorzaak van de desastreuze neergang zocht ik zelf in een tekort aan ondernomen reizen (de naweeën van Corona speelden ons toen nog parten) maar Ech Nie vermoedde een gebrek aan praktische informatie op de website. Daar zij in het verleden wel vaker het gelijk aan haar zijde had, verrijkte ik tijdens een maandenlange sessie elk gepubliceerd artikel met waardevolle tips, data en links naar officiële websites.
Of dat ook de reden van onze spectaculaire comeback was, zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar na een voorzichtig herstel in de maanden april en mei piekten we ineens met nooit voor mogelijk gehouden hoeveelheden in juli en augustus. Uiteindelijk zagen we over het hele jaar genomen een groei van vijftien procent.
Omstandigheden drukten productiviteit
De toename was niet zo hoog als vooraf gehoopt (die was met vijfentwintig procent ook best ambitieus ingezet) maar stemde gezien bovenstaande niettemin tot tevredenheid. Kwam nog eens bij dat ik in 2022 beduidend minder productief was dan voorheen, slechts vijftien verhalen gingen online (inclusief vier queesties) tegenover een jaarlijks gemiddelde van drieëntwintig. Oorzaken lagen niet alleen in het hierboven beschreven (tijdrovende) monnikenwerk maar hadden ook te maken met gewijzigde werkomstandigheden, (nu Corona overwonnen was werd er weer op de zaak gewerkt en kreeg ik ook nog eens een nieuwe functiebetrekking) een auto die veel aandacht vroeg (hij stond meer in de garage dan voor de deur) en besmettelijke ziekten (behalve dat Corona ons twee keer wist te vellen, bleek ook Ech Leuk nogal vatbaar voor rondvliegende bacteriën).
Meest en minst gelezen artikelen
Wellicht is het eveneens interessant om even in te zoemen op de opgetekende vertellingen. Het best gelezen stukje van 2022 beschreef de lotgevallen van de Tempeliers in Tomar. Opvallend, want de afgelopen vijf jaar was dat altijd ons mythische verhaal over de kathedraal van Chartres geweest. Helemaal onderaan het klassement bungelt nog altijd de misère van mijndorp Grand Hornu. Zwartwerkers zijn blijkbaar weinig populair bij ons publiek…
Van de nieuw verschenen stukjes presteerden de Katharen in Carcassonne het best en eindigde onze apocalyptische reis naar Patmos als goede tweede. Het minst gelezen werden de wijnende Romeinen in Trier, (maar gezien zijn late uitgiftedatum (2 weken geleden) kunnen we daar eigenlijk nog geen goed oordeel over vellen).
Goede vooruitzichten op 2023
Of 2023 een nieuw succesverhaal wordt moeten we afwachten. Aan goede voornemens ontbreekt het in ieder geval niet (we hebben het idee om deze zomer met een camper door Canada te reizen en enkele beroemde natuurparken (Waterton Lakes, Banff, Jasper) aan te doen) maar of dat ook echt haalbaar blijkt valt nog te bezien. Ten eerste heeft Ech Leuk zich solidair met mama’s vliegangst verklaard en daarbovenop wees moeders mij op de almaar stijgende kosten van een fly-drive door het Noord-Amerikaanse land. “Dus ik weet niet of het hem gaat worden hoor…”
“Queesties zijn er om te overwinnen, Ech Nie. Anders komen we er nooit!”
“Ja ik dacht al dat je zoiets zou antwoorden…”
“Nou ja zeg, ik mag toch hopen?”
“Natuurlijk schat, en in deze periode zijn de beste wensen ook heel normaal.”
“Dat wou ik zeggen. Proost dan maar. Ech Wel!”
Iedereen fijne dagen en een gezond 2023 toegewenst!
Lees ook:
– Tweede achtereenvolgende Coronajaar krijgt op kerstmarkt Metz passende afsluiting
– In 2020 schreven we geschiedenis
