Jaren geleden heeft mijn vader Ech Wel zich stellig voorgenomen al het werelderfgoed van Unesco te bezoeken; een queeste die hem sindsdien zodanig in beslag neemt dat hij nauwelijks nog tijd heeft voor mij of mijn moeder Ech Nie. Wij zijn daarom vastbesloten hem bij het voltooien van zijn levensdoel zoveel mogelijk te dwarsbomen...
Lees verder
Als ik mijn ogen toedoe
ben ik in Honoloeloe
- J. A. Deelder
Behalve een schitterende kathedraal herbergt het Spaanse Burgos ook het museum van de menselijke evolutie (Museo de la Evolución Humana) “Een zegen”, zo leg ik Ech Nie uit, “want dan hoeven we tenminste niet naar die homo’s in Sierra de Atapuerca.”
Lees verder
Met de paplepel kreeg ik het al ingegoten. Duitsers waren fout. En niet zomaar fout, heel erg verschrikkelijk fout. Volgens mijn opvoeders hadden onze Oosterburen zich in de laatste wereldoorlog zo vreselijk misdragen dat ze hun rechtmatige plekje onder de zon wel verspild hadden.
Lees verder
Episch moest die worden, mijn honderdste post op deze site. En lange tijd leek het er ook op dat een werkelijk sensationeel stukje aanstaande was. Mijn jubileum viel namelijk precies samen met de 44e bijeenkomst van de werelderfgoedconferentie in Fuzhou, China…
Lees verder
Ech Nie is wel wat verbaasd als ik aankondig 020 in te willen, maar ik Deel der gelijk mee dat de stad wat mij betreft nog steeds datzelfde over-het-paard-getilde-lauw-toffe-god-gloeiende-pest-pokke-vol-automatische-gaskamer-brede-touw-tiefus-blaf-kanker-koleertige-kut-Amsterdam is. Werelderfgoed of geen werelderfgoed.”
“Nou zeg, mag het ook ietsje minder grof?”
“Ja, hallo. Geboren naast de Kuip en opgegroeid in Vak S; wat had je dan verwacht?”
Lees verder
Leuk hoor, al die die artikelen op Unesco-queesties punt nl. Maar iedereen weet dat een reisblogger pas echt meetelt als hij ook door Traveljunks geïnterviewd is. Gelukkig kunnen we per vandaag zeggen dat we eindelijk tot de elite van de Nederlandse blogs zijn doorgedrongen. Ech Wel!
Lees verder