Het is weer het eind van het jaar en dus tijd voor het opmaken van de balans. Hoe verliep onze queeste en wat waren de vorderingen op het blog? Om maar meteen met de deur in huis te vallen; het was het slechtste jaar ooit! “Nou inderdaad”, beaamt Ech Nie, “ik heb nog nooit zo vaak in een vliegtuig of boot gezeten. Het was verschrikkelijk.”
“Ik had het over het aantal werelderfgoedsites Ech Nie…”
Goede voornemens
Op 1 januari was ik nog vol goede voornemens geweest. Het negatieve eindsaldo van 2017 (we hadden 18 sites bezocht terwijl Unesco 21 nieuwe monumenten aan de lijst had toegevoegd) zou ik in 2018 ruimschoots compenseren. Helaas moet ik nu, 365 dagen later, opnieuw constateren dat ik heb gefaald. Tot mijn grote frustratie voegde Unesco namelijk weer 19 sites toe aan het totaal en kwamen we zelf, over het hele jaar gezien, niet verder dan 10 schamele vinkjes. Dus in plaats van 3 werelderfgoedsites in te lopen, gingen we er nog eens 9 extra op achteruit. Een absoluut dieptepunt in onze queeste. “Heb ik daar dan al die doodsangsten voor moeten doorstaan?”, vraagt Ech Nie verontwaardigd.
Onvergetelijke ervaringen in 2018
“Nee natuurlijk niet. Het gaat tenslotte niet om het einddoel zelf Ech Nie, maar om de weg er naar toe! Bovendien was de kwaliteit van het werelderfgoed dit jaar van een dermate hoog niveau dat we eigenlijk helemaal niet mogen mopperen. Ik bedoel, het was toch een absoluut voorrecht om Boeddha in de oude Thaise hoofdsteden Ayutthaya en Sukhothai de hand te mogen schudden? Of de lucht vol neushoornvogels in het regenwoud van Khao Yai te zien? Of de tempels van het schitterende Angkor Wat te beklimmen? Die ervaringen vergeet je je hele leven niet meer.”
“Nee inderdaad Ech Wel, vooral die enge spinnen in de jungle waren echt onvergetelijk. Ik ben nog nooit zo in paniek geweest.”
“Hmmm, is dat niet een beetje overdreven?”
“Nee! Nou ja, behalve op de boot naar Patmos dan…”
Geen reis zonder een beetje deining
Ech Nie heeft altijd wat. Dacht ik na Canterbury (waar we in april met de ferry heen gingen) en Thailand (waar we per speedboot enkele koraalriffen bezochten) eindelijk van de queestie “varen” verlost te zijn, (Ech Nie leek op zee haar angsten te hebben overwonnen) ging het tijdens een excursie naar het Griekse Patmos alsnog helemaal mis. Mevrouw bleek niet bestand tegen de woelige baren. “Nee, vind je het gek met zulke hoge golven?”
“Ach dat beetje deining….”
“Dat beetje deining?! Het leek wel of we met man en muis zouden vergaan!”
“Op Patmos hebben ze de Apocalyps geschreven Ech Nie. Het verhaal over rampspoed en het einde der tijden. Daar is een beetje gedoe op zee natuurlijk niks bij.”
“Nou ik ga voorlopig het schip niet meer in, Ech Wel! Ik ben nog nooit zo bang geweest.”
Reilen en zeilen op het blog
Op het blog was het dit jaar wat minder onstuimig. Sterker nog, bij tijd en wijlen was het zelfs een beetje stil te noemen. Gelukkig wist ik wel mijn bezoekersaantallen te verdubbelden, waren de positieve commentaren niet van de lucht, linkten derden voor het eerst door naar mijn site en mocht ik uit de handen van een lief kleintje ook nog eens mijn eerste prijs (de Liebster-award) ontvangen. Al met al dus zeker geen reden tot klagen. “Nou, gelukkig maar”, merkt Ech Nie cynisch op, “ik ben nog nooit zo opgelucht geweest.”
Conclusie
Rest ons nog even te vermelden welke verhalen in 2018 het meest en het minst werden gelezen. Lange tijd leek het gewelddadige bezoek van de Feyenoord-hooligans aan Rome het populairste blog van het jaar te worden, maar uiteindelijk werd dit oorlogsstuk in de blessuretijd toch nog door de hoer van de kerk, Maria Magdalena, verslagen. Wat dat betreft is het met de supporters dus precies hetzelfde als met de club. Zo gauw het eindsignaal klinkt staan ze met lege handen…
In de achterhoede ging het met het Portugese geboorteverhaal niet anders. Tot enkele dagen geleden leek Guimarães onbetwist af te stevenen op de laatste plaats maar nu, met het opdienen van de oliebollen, is het epos alsnog ingehaald door ons romantische kerstverhaal in Weimar. “Zo zie je maar Ech Nie, onze lezers moeten niks hebben van romantiek of sentimenteel gedoe, die willen alleen maar seks en geweld!”
“Nou ja zeg, ik heb nog nooit zoiets stoms gehoord!”
“Ja, ik kan er ook niks aan doen. Maar als we 2019 tot het beste jaar ooit willen maken dan zullen we volgend jaar toch echt aan de bak moeten…”
“Met meer seks en geweld? Dat meen je toch niet hè?”
“Ech Wel!”
Iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar. Maak er wat van! Proost!
Lees ook:
– Beste wensen na negatief jaar
– 2019 was Ech Leuk, maar 2020 wordt ech beter!
